آینه پتینه
آینه یکی از قدیمترین ابزار مورد استفاده انسان در باب تزیینات بوده است. در گذشته انسان با صیقل و جلا دادن لایه‌های نازکی از فلزات، در صدد بازتاب تصاویر خود توسط آنها بوده است. پس از کشف شیشه مدتها طول کشید تا انسان توانست از شیشه در ساخت آینه‌ها استفاده کند.
آینه‌ها به زودی راه خود را به هنرها به خصوص هنر معماری پیدا کردند. آینه کاری با گذشت زمان به یکی از اصلی ترین جنبه های تزیینات معماری مبدل شد. در عصر حاضر پس از فراز و فرودهایی در باب استفاده از آینه در تزیینات بنا، آینه‌ها به شیوه ای مدرن، وارد تزیینات داخلی بنا شدند. آینه کاری امروز یکی از مهمترین هنرهای دکوراسیون مدرن به شمار می‌رود که در مدل‌های مختلفی عرضه می‌شود. یکی از این مدل‌ها آینه کاری با آینه پتینه یا اصلاحا آینه کهنه کاری است. طراحی و ساخت آینه پتینه به شیوه سنتی و با دست در یک پروسه طولانی مدت انجام می‌شود. آینه‌های پتینه در واقع نقش و نگارهای سنتی به دست آمده از آسیب رساندن به قسمت‌هایی از جیوه آینه است که به نوعی فرسودگی در بازتاب آینه منتهی می‌شود. این نقش و نگارهای طرح‌های کلاسیکی ایجاد می‌کند که علاقمندان بی شماری را به خود جذب می‌نماید.
آینه پتینه (آینه کهنه‌کاری یا آینه آنتیک)
آینه پتینه دارای شکلی است که ظاهر قدیمی به طرح های روی آن می‌دهد به همین دلیل برخی از این هنر به نام کهنه‌کاری یا آینه آنتیک یاد می‌کنند. کهنه کاری در ایران به دلیل گرایش مردم به استفاده از طرح‌های سنتی روند رو به رشدی دارد. این هنر در عین مدرن بودن بسیار سنتی و آنتیک می‌نماید و به راحتی توانسته است طرفداران خاص خود را در بین هنر دوستان بیابد.